1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
|
<?xml version="1.0" encoding="ISO-8859-1"?>
<!-- original version: 23845 -->
<sect2 id="configure-apt">
<title>APT configureren</title>
<para>
Het belangrijkste middel dat mensen gebruiken om pakketten op hun systeem
te installeren is een programma genaamd <command>apt-get</command>,
uit het pakket <classname>apt</classname>.<footnote>
<para>
Merk op dat het programma dat de feitelijke installatie van pakketten
uitvoert, <command>dpkg</command> is. Dit pakket is echter meer een
soort specialistisch gereedschap en wordt waar nodig door
<command>apt-get</command> aangeroepen. <command>apt-get</command> bevat echter
ook hogere functionaliteit: het is in staat om andere pakketten te
installeren die vereist zijn voor het pakket dat u probeert te installeren
en ook om pakketten op te halen vanaf CD, het netwerk en andere bronnen.
</para>
</footnote>
Ook andere hulpprogramma's voor pakketbeheer, zoals <command>aptitude</command>,
<command>synaptic</command> en het oudere <command>dselect</command> maken
gebruik en zijn afhankelijk van <command>apt-get</command>. Nieuwe gebruikers
wordt aangeraden gebruik te maken van deze hulpprogramma's omdat zij aanvullende
functionaliteit (het zoeken van pakketten en status controles) integreren in een
vriendelijke gebruikersinterface.
</para><para>
APT moet worden geconfigureerd zodat het weet waar pakketten vandaan kunnen
worden gehaald. De toepassing die daarbij assisteert heet
<command>apt-setup</command>.
</para><para>
De volgende stap in het configuratieproces is dat u APT moet vertellen
waar andere Debian-pakketten gevonden kunnen worden. Merk op dat u op
elk moment na de installatie de te gebruiken bronnen voor pakketten kunt
wijzigen door <command>apt-setup</command> te starten of door handmatig
het bestand <filename>/etc/apt/sources.list</filename> te wijzigen.
<!-- FJP: origineel loopt niet 're-run this tool ... by manually editing //-->
</para><para>
Als op dit moment een officiële Debian CD aanwezig is in het station, dan
behoort deze CD automatisch (zonder dat u daarom wordt gevraagd)
te worden geconfigureerd als bron voor APT. U kunt dit nagaan doordat u
zal merken dat de CD wordt gescand.
<!-- FJP: 'official _Debian_ CD'! //-->
</para><para>
Gebruikers zonder een officiële CD zal een reeks van mogelijkheden voor het
ophalen van Debian pakketten worden geboden: FTP, HTTP, CD-ROM of vanaf een
lokaal bestandssysteem.
</para><para>
U dient te weten dat het zeer wel mogelijk is om een aantal verschillende
bronnen voor APT te hebben, zelfs voor hetzelfde Debian archief.
<command>apt-get</command> zal automatisch het pakket met de hoogste versie
selecteren vanuit de beschikbare versies. Een ander voorbeeld is dat
<command>apt-get</command>, als u zowel een HTTP-bron als een CD-bron heeft
gedefinieerd, automatisch de CD-bron zal kiezen en alleen zal terugvallen op
de HTTP-bron als daar een nieuwere versie beschikbaar is. Het is echter geen
goed idee om onnodig bronnen voor APT toe te voegen omdat dit het proces van
controle op nieuwe versies in netwerkarchieven zal vertragen.
</para>
<sect3 id="configure-apt-net">
<title>Netwerkbronnen voor pakketten configureren</title>
<para>
Als u van plan bent om de rest van uw systeem te installeren vanaf het
netwerk, is de <userinput>http</userinput>-bron de meestgebruikte optie.
De <userinput>ftp</userinput>-bron is ook een mogelijkheid, maar is over
het algemeen iets trager bij het tot stand brengen van een verbinding.
</para><para>
De volgende stap bij de configuratie van netwerkbronnen voor pakketten is
dat u <command>apt-setup</command> moet vertellen in welk land u woont.
Hiermee wordt geconfigureerd welke van de officiële Debian spiegelservers op
het Internet wordt gebruikt. Afhankelijk van het land dat u selecteert, wordt
een lijst met mogelijke spiegelservers getoond. Over het algemeen is het
prima om de bovenste van de lijst te kiezen, maar alle opties behoren te
werken. Merk wel op dat de lijst met spiegelservers die het installatiesysteem
biedt, gegenereerd is op het moment dat deze release van Debian werd vrijgegeven
en dat sommige spiegelservers mogelijk niet meer beschikbaar zijn.
</para><para>
Nadat u een spiegelserver heeft geselecteerd, zal u worden gevraagd of gebruik
moet worden gemaakt van een proxy-server. Een proxy-server is een server die al
uw HTTP- en FTP-verzoeken zal doorsturen naar het Internet en wordt het meest
gebruikt in bedrijfsnetwerken om de toegang tot het Internet te reguleren en
optimaliseren. In sommige netwerken heeft alleen de proxy-server direct toegang
tot het Internet en in dat geval moet u dus wel de naam van de proxy-server
opgeven. Mogelijk moet u ook een gebruikersnaam en een wachtwoord opgeven.
De meeste gebruikers van een computer thuis zullen geen proxy-server te hoeven
opgeven, hoewel ISP's soms proxy-servers beschikbaar stellen voor gebruik door
hun klanten.
</para><para>
Nadat u een spiegelserver heeft geselecteerd, zal uw nieuwe netwerkbron worden
getest. Als alles goed gaat, zal u worden gevraagd of u eventueel nog een extra
bron voor pakketten wilt toevoegen. Als u problemen ondervindt met de geselecteerde
bron, probeer dan een andere spiegelserver te selecteren (ofwel uit de keuzelijst
voor uw land ofwel uit de algemene lijst), of probeer een andere netwerkbron.
</para>
</sect3>
</sect2>
|